Luc in Lozère

Vallei van de Allier Luc (van lucus, heilige bos) heeft zeker een zeer oude oorsprong. Zijn ziekenhuis en zijn kerk, uit de 12e of 13e eeuw, vormden een priorij die afhankelijk was van de domerie van Aubrac. In de grote straat, op de hoek van een huis, dicht bij het postkantoor, vertegenwoordigt een klein standbeeld uit de 14e eeuw, de "Cagassou", een man die in een ondubbelzinnige houding zit.

De Sint-Pieterskerk Van het kasteel dat het dorp domineert (indrukwekkende ruïnes, muren in visgraatmotief uit de 12e eeuw), panorama. Standbeeld van de Maagd Maria, opgericht in 1878 op een gerestaureerde toren. Het koor van de kerk bevat enkele overblijfselen van het gebouw uit de 13e eeuw. Tegenover, het oude gebouw van de priorij.

Tussen de Cévennes in het zuiden en de Margeride in het noorden; tegenover de Tanargue in het oosten en het Mercoire-bos in het westen, strekt de rivier de Allier zich uit aan de voet van het dorp Luc, dat waarschijnlijk zijn oorsprong dankt aan het Mercoire-bos, dat zich aan het begin van onze jaartelling over de hele regio uitstrekte en dat gewijd was aan de verering van de god Mercurius. Dominant over het dorp trekken de ruïnes van het kasteel de aandacht van wandelaars.

Gebouwd vóór de 12e eeuw op een Keltische locatie, was het een van de belangrijkste in de regio. De architectuur in "opus spicatum" (korenaar) is opmerkelijk. Vergroot door middel van allianties, heeft het ondanks de huidige achteruitgang de indrukwekkende tekenen van een militaire vesting behouden. Bewaker van de Régordane-route (de verbindingsas tussen het Midi en Auvergne, vaak gebruikt door pelgrims naar Saint Gilles), was het kasteel van Luc een strategisch punt tussen de twee provincies Gévaudan en Vivarais.

De gouden eeuw van het kasteel
Tot de 13e eeuw stelde deze weg (de huidige straat die door het dorp loopt) de ontwikkeling van vele ambachtelijke en commerciële activiteiten mogelijk. Het kasteel was toen het zetel van een belangrijke baronie die toebehoorde aan de familie De Luc. Vervolgens, afhankelijk van de allianties, zou het het eigendom worden van de meest illustere adellijke families in de regio: d'Anduze, de Randon, de Polignac, de Muras, de Merle en de Périer.

Kerk van Luc De Honderdjarige Oorlog, gevolgd door de Religieuze Oorlogen, hebben het dorp niet gespaard: aanval op het kasteel door de Engelsen en rovers rond 1380, plundering van de pastorie aan het einde van de 17e eeuw. Deze oorlogen leidden ertoe dat de staten van Gévaudan "een voet- en ruitergarnizoen in het kasteel van Luc" installeerden. Het lijkt erop dat het op bevel van Richelieu rond 1630 werd ontmanteld.

Vergetelheid en wedergeboorte
De Revolutie, met de afschaffing van feodale rechten, maar ook de strengheid van het klimaat en de uitdagingen van de tijd, hebben het in zijn huidige staat van verval gebracht. Twee belangrijke gebeurtenissen vonden plaats in de 19e eeuw.

Kasteel van Luc in Lozère In 1878 transformeerden de inwoners van Luc de donjon in een kapel en plaatsten een standbeeld van de Maagd Maria op het terras. In dezelfde periode ondernam een Schot, Robert Louis Stevenson, met zijn ezel Modestine, een "Reis door de Cévennes". Ze passeren het kasteel en stoppen in Luc op 25 september 1878. Komend van Langogne via Cheylard l'Évêque, volgt de Stevenson-route of GR®70 de Allier in de richting van de abdij Notre Dame des Neiges (variant & historisch) en La Bastide-Puylaurent.

Vanaf dat moment zou het niet meer gaan over het kasteel en zijn rijke historische verleden. Maar in 1978 besloten enkele vrienden om het weer zijn plaats in het lokale leven terug te geven. Ze richtten een vereniging op voor de bescherming en ontwikkeling van het kasteel van Luc. Het doel is om de overblijfselen te behouden en te restaureren, maar ook om de geschiedenis ervan te verdiepen zodat het aan een breed publiek kan worden gepresenteerd.

Sindsdien heeft een gezamenlijke wil van de gemeente en de vereniging het mogelijk gemaakt om restauratiecampagnes te ondernemen. Binnenkort kan men de top van de hoge toren beklimmen, van waaruit men de gehele keten van de Puys en de toppen van Vivarais en Velay kan bewonderen.

De geschiedenis van het dorp
In de 18e en 19e eeuw maakten muildierkaravanen regelmatig gebruik van de Régordane-route en stopten ze in Luc. Dat gold ook voor de transhumante kuddes: meerdere duizenden koppen weidden elk jaar. Het was de spoorweg die Luc zou helpen om een belangrijk toeristisch station te worden, vooral gewaardeerd door de Zuid-Fransen.

Brug over de Allier Sommige architectonische resten zijn nog steeds zichtbaar in het dorp.
Het kruis, gebouwd in 1904, en de romaanse kerk, die gedeeltelijk opnieuw werd opgebouwd in 1834 en zijn kern en kapitelen uit de 13e eeuw heeft bewaard. Een portiek tegenover de kerk, bekroond met een Maltees kruis (1825) en de gevel van de oude priorij die aan de kerk grenst (1776). Een deurpost, tegenover de schommel (oude pastorie) (1871) en een sculptuur uit de 14e eeuw. "Le Marmouset", dichtbij de post.

Luc in Lozère Een stenen kruis met wapenschilden nabij de fontein in het midden van het dorp en een gewelfsleutel (wapenschild van een abt van Chambons) nabij de oude houtzagerij achter het station. De resten van een oude molen, gelegen onder de dam bij het station, enkele kruisen, herinneringen aan kerkelijke missies van het begin van de eeuw en enkele beelden van de congregatiescholen die vroeger in Luc gevestigd waren...

De Régordane-route (tegenwoordig de GR®700), de oeroude, zou het Cévenole-gedeelte zijn van de oude weg van Parijs naar het lagere Languedoc die het Centraal Massief doorkruiste via Clermont, Brioude, Le Puy en Velay, Pradelles, Lesperon, Luc, La Bastide-Puylaurent, Prévenchères, Villefort, Génolhac, Chamborigaud, Alès, Nîmes en Saint-Gilles.

Deze naam "Régordane" gold alleen voor het deel tussen Alès en Luc. Het zag duizenden transhumanten passeren, processies van Feniciërs, Grieken, Romeinen, krijgers, pelgrims die uit Orléans kwamen om naar de beroemde abdij van Saint-Gilles te gaan, handelaren die van noord naar zuid gingen om stoffen en linnen uit Vlaanderen te verkopen of van zuid naar noord om producten uit het Oosten, specerijen, kostbare stoffen, en in 1295, Genoese zeelieden die door de koning van Frankrijk waren gerekruteerd om Engeland binnen te vallen...

"Régordane" was ook de naam van een familie die in de 12e, 13e en 15e eeuw verschillende leden had die juristen waren in Montpellier en Alès. Deze koninklijke weg werd na de 15e eeuw vervangen door de rechte weg door de Rhône-vallei. Vereniging "De vrienden van het kasteel van Luc".

Luc: Een aantal toponiemen die zijn gebaseerd op Latijnse namen van planten, behoren tot de gallo-romaanse periode: dit geldt voor het Latijnse Lucus "heilig bos, woud" dat de basis vormt voor de vele Luc, maar ook voor Lux (7 gemeenten en plaatsnamen) en Luz in het oude Frans (21 gemeenten en plaatsnamen). Aangezien een Keltische bezetting is bevestigd, kan men ook denken aan de god Lug, "Lugh" in het Iers, geïdentificeerd met Mercurius; (Lyon = "Lugdunum", stad [versterkt] door Lug; dezelfde etymologie voor de steden Laon, Loudun, Loudon). Zie "St Etienne de Lugdarès".

Oud vakantieshotel met een tuin aan de oever van de Allier, L'Etoile Gastenhuis ligt in La Bastide-Puylaurent tussen de Lozère, Ardèche en Cevennen in de bergen van Zuid-Frankrijk. Op de kruising van de GR®7, GR®70 Stevensonpad, GR®72, GR®700 Régordane-pad, GR®470 Bronnen en Kloven van de Allier, GRP® Cévenol, Ardéchoise Bergen, Margeride. Talrijke rondwandelingen voor wandelen en dagtochten per fiets. Ideaal voor een ontspannen en wandeltocht.