Het bos van Paiolive bij de Vans
|
|
Het bos van Paiolive bij de Vans |
|
Stel je een betoverd bos voor, waar stenen fantastische vormen aannemen, waar dieren zich verstoppen tussen de bomen, waar rivieren zingen en fluisteren. Welkom in het bos van Païolive, een natuurreservaat dat je uitnodigt tot ontdekking en verwondering.
Het bos van Païolive ligt op de grens van drie departementen: Ardèche, Gard en Lozère. Het strekt zich uit over drie gemeenten: Les Vans, Banne en Berrias-et-Casteljau. Het ligt aan de voet van de Cévennen, tussen de regio's Rhône-Alpes en Languedoc-Roussillon. Het is ongeveer 30 kilometer van Aubenas, de sous-préfectuur van Ardèche. Het herbergt de eerste mensen, meer dan 50.000 jaar geleden. Zij lieten sporen achter in grotten en rotswoningen. Ze bouwden ook dolmen, grafmonumenten die hun respect voor de doden tonen. Het heeft de eerste beschavingen gekend, die de aarde en het vuur hebben gedomesticeerd. Ze maakten aardewerk, gereedschappen, sieraden. Ze cultiverden ook wijnstokken, olijven en granen. Ze formeerden het landschap met muurtjes van steen, terrassen en hutten.
Het bos van Païolive heeft avonturen beleefd, die romanschrijvers inspireren. Het was de schuilplek van rebellen, weerstanders, geliefden. Het was de setting van de roman van Firmin Boissin, Jan de Maan, die het verhaal vertelt van een jonge man die vecht voor vrijheid en liefde. "Jean de la Lune in het bos van Paiolive" is een Armeense legende die vertelt over een jonge man genaamd Jean, die in de regio van het bos van Paiolive leefde, in Ardèche, Frankrijk.
Volgens de legende was Jean verliefd op een jonge vrouw uit het dorp, maar hun liefde was verboden door de ouders van het meisje. Op een avond, wanhopig, besloot Jean het dorp te verlaten en onderdak te vinden in het bos van Paiolive. Daar dwaalde hij rond, op zoek naar zin in zijn leven en een oplossing voor zijn verdriet. Men zegt dat hij zo lang door de bossen dwaalde dat hij uiteindelijk verdween en veranderde in een mysterieuze figuur bekend als Jean de la Lune, een welwillende geest die waakt over het bos en zijn bewoners. Sommigen zeggen zelfs dat je Jean de la Lune nog steeds kunt zien dwalen tussen de bomen tijdens volle maan, op zoek naar vrede en liefde.
Het bos van Païolive is een schat, die van de natuur. Het bestaat uit kalkrotsen die dateren van 180 miljoen jaar geleden. Ze werden geslepen door erosie, die wonderen heeft gecreëerd. Gorges waar de Chassezac stroomt, een heldere en levendige rivier. Lapiaz, waar scheuren en kloven verschijnen. Chaos, waar stenen blokken zich opstapelen. Sculpturen die lijken op dieren, gezichten, personages.
Het bos van Païolive is een ecosysteem, dat van biodiversiteit. Het herbergt een veelheid aan natuurlijke omgevingen, die diverse plant- en diersoorten huisvesten. Aquatische omgevingen, waar rivierplanten zoals wilgen, struweel en riet groeien. Rotsachtige omgevingen, waar planten zoals saxifrage, joubarbe en orchideeën zich vastklampen. Oude bossen, waar majestueuze bomen zoals eiken, dennen en cipressen staan. Garrigues en droge graslanden, waar mediterrane planten zoals tijm, rozemarijn en lavendel bloeien.
Het bos van Païolive is een mysterie, dat van de ondergrond. Het wordt doorkruist door grotten en bronnen, die verbonden zijn door ondergrondse gangen. De eerste die ze onderzocht en beschreven heeft, is de vloedgondspecialist Jules de Malbos in de 19e eeuw. Hij ontdekte stalactieten, stalagmieten, gordijnen, kolommen en parels in de grotten.
Het bos van Païolive is een referentie, die van geologie. Het gaf zijn naam aan een geologisch tijdperk: het Berriasien. In het gehucht Berrias, in de gemeente Berrias-et-Casteljau, werd een bijzonder kalkgesteente bestudeerd dat het begin van het Krijt markeert, 145 miljoen jaar geleden.
Stel je een plek voor waar de natuur heerst, waar de rotsen vreemde en fantastische vormen aannemen, waar planten en dieren uniek en kostbaar zijn. Deze plek bestaat, dat is het bos van Païolive, een verborgen schat in het hart van Ardèche. Sinds 1934 is het beschermd door de wet, omdat het een uitzonderlijke biodiversiteit herbergt. Het maakt deel uit van de natuurgebieden van ecologisch, faunistisch en floristisch belang van type I, van Natura 2000-gebieden en van de Zonne- en Natuurgebieden.
Het bos van Païolive is een paradijs voor botanici, zoölogen en nieuwsgierigen. Men ontdekt er voortdurend nieuwe plant- en diersoorten, vaak endemisch en zeldzaam. Onder de bloemen die het landschap opfleuren, kunnen we de bijna witachtige centaurie bewonderen, waarvan de bloemblaadjes zachtroze getint zijn; de centrale van Lecoq, die naar een beroemde Franse botanicus is vernoemd; de bont krokus, die zijn felle kleuren in de lente toont; de kleine bladeren epipactis, een discrete en elegante orchidee; de zilveren bloem met grote vruchten, die op een kleine witte bloemkool lijkt; en een epifytische mos dat zich op de takken van de bomen vasthecht.
Het bos van Païolive is ook een toevlucht voor zoogdieren, met name de Europese bever, die zijn dammen en hutten bouwt langs de rivier, en de vleermuizen, die vaak als de kleine vliegende zoogdieren worden genoemd.
Bovendien is het bos een broedplaats voor talrijke vogels, waaronder de Europese ijsvogel, die duikt in het water om vissen te vangen; de uil van Europa, het grootste nachtdier op het continent; de wielewaal, met zijn opvallende blauwgroene verenkleed; de pintik, die op de stammen klopt met zijn snavel; de sperwer, die insecten in de vlucht vangt; de lulu-leeuwerik, die zingt terwijl hij opstijgt in de lucht; de zwarte wielewaal, die majestueus boven het bos zweeft; de merel met een metallic blauwe rug; de zeearend, die zijn prooi uit het water haalt met zijn klauwen; de nachtegaal, die het gezang van andere vogels nabootst; en de hoep, die zijn kam in een waaier uitspreidt.
Het bos van Paiolive is een oud en mysterieus bos in het zuiden van Ardèche. De rotsen met vreemde vormen, geslepen door erosie, herbergen vele legendes en geheimen. Een daarvan is die van Jean de la Lune, een jongeman die in een grot woonde met zijn moeder, een heks. Jean de la Lune had de unieke eigenschap om hemeloogblauw te zijn en blond haar te hebben, zoals de stralen van de zon. Hij wandelde ’s nachts door het bos, verlicht door de maan, en keek naar de sterren.
Op een dag ontmoette hij een jonge vrouw genaamd Marie. Zij was de dochter van de heer van het naburige dorp, en ze was zeer mooi. Ze had groene ogen zoals de bladeren en bruin haar zoals de takken. Ze wandelde graag overdag door het bos, met haar hond, en plukte bloemen. Toen ze elkaar zagen, werden ze verliefd. Ze besloten elke avond samen te ontmoeten aan de rand van de Chassezac, de rivier die door het bos stroomt.
Maar hun liefde was verboden, want Jean de la Lune’s moeder wilde niet dat hij een meisje uit het dorp zou ontmoeten, en Marie’s vader wilde niet dat ze een kind van een heks zou huwen. Ze deden alles om hen uit elkaar te houden, maar tevergeefs. Jean de la Lune en Marie bleven stiekem samenkomen en droomden ervan te vluchten.
Op een avond, bij de rotsen van de beer en de leeuw, een Drievoudige boog die lijkt op twee vechtende dieren, werden ze verrast door soldaten gestuurd door Marie’s vader. Ze achtervolgden hen het bos in en drongen hen tot het randje van een klif. Jean de la Lune en Marie greep elkaar vast en sprongen in de diepte.
Maar in plaats van te sterven, werden ze gered door de magie van de maan, die hen transformeerde in twee sterren. Sindsdien kun je ze stralend zien in de hemel, boven het bos van Paiolive. Ze zijn het symbool geworden van de eeuwige liefde die obstakels en vooroordelen trotseert.
Het bos van Paiolive is een plaats vol geschiedenis en mysterie, die door de tijd vele legenden heeft geïnspireerd. Hier enkele voorbeelden van deze fantastische verhalen:
De legende van de waterfee: een mooie jonge vrouw die in een verborgen bron in het bos woonde. Ze hield van zwemmen in de Chassezac en trok mannelijke bezoekers aan met haar melodieuze stem. Maar wie haar probeerde te benaderen, verdronk haar zonder genade. Op een dag slaagde een herder genaamd Pierre erin haar te vangen en mee naar huis te nemen. Hij hield haar opgesloten in een kooi, hopend dat ze verliefd op hem zou worden. Maar de waterfee glipte weg uit haar element en smeekte Pierre haar vrij te laten. Hij weigerde en ze stierf van verbittering. Sindsdien klinkt haar jammerende stem nog steeds door het bos, en worden de wateren van de Chassezac als vervloekt beschouwd.
De legende van de ridder van Casteljau: een edele krijger die het kasteel van Casteljau verdedigde, aan de ingang van het bos. Hij was beroemd om zijn moed en vrijgevigheid en liep graag te paard door het bos op zoek naar avonturen. Op een dag ontmoette hij een mooie dame in nood, die hem vroeg te helpen ontsnappen aan een bandiet. De ridder accepteerde en vocht tegen de boosdoener. Maar het was in feite een list: de dame was medeplichtig aan de bandiet en maakte van de afleiding van de ridder gebruik om hem met een mes in de rug te steken. De ridder viel van zijn paard en stierf terwijl hij de verrader vervloekte. Sindsdien zou haar geest rondwaren in het bos, en verschijnt haar witte paard aan verdwaalde reizigers om hen de weg te wijzen.
De legende van de rots van de beer en de leeuw: een drievoudige boog gevormd door erosie, die lijkt op twee vechtende dieren. Volgens de legende leefden lange tijd een beer en een leeuw in het bos, en bevocht de grenzen. Op een dag besloten ze hun geschil te beslechten door een een-op-een gevecht aan de rand van de Chassezac. Ze vielen elkaar met brute kracht aan, zodat de aarde beefde. Hun botsing was zo krachtig dat ze verstijfden en een rots vormden die hun naam draagt. Sindsdien wordt gezegd dat de rots symbool staat voor kracht en moed, en dat wie hem durft te passeren door de natuur gezegend zal worden.
Oud vakantieshotel met een tuin aan de oever van de Allier, L'Etoile Gastenhuis ligt in La Bastide-Puylaurent tussen de Lozère, Ardèche en Cevennen in de bergen van Zuid-Frankrijk. Op de kruising van de GR®7, GR®70 Stevensonpad, GR®72, GR®700 Régordane-pad, GR®470 Bronnen en Kloven van de Allier, GRP® Cévenol, Ardéchoise Bergen, Margeride. Talrijke rondwandelingen voor wandelen en dagtochten per fiets. Ideaal voor een ontspannen en wandeltocht.
Copyright©etoile.fr